Göz kırpışlarım arasındaki mesafede ilerliyor hayatım
Tahta bir sandalyeye oturmuş kendimi izliyorum bir başka bedende
Merak içerisinde gezintiye çıkıyor sonra göz uçlarım bedenimin üzerinde
Ve ilk kez tahmin edemiyorum bir sonrasında neler olacağını anın ..
Bilincim çamura bulanmış gibi bulanık
Ellerime bakıyorum hiç olmadığı kadar büyükler
Hayatı bir yerden yakalayıp iyice kavramak ister gibi
Derin bir nefes içerisinde irkiliyor bedenim sonra görüyorum
Ve hızla koşmaya başlıyor birden kaybettiği bir şeyleri arar gibi ..
Boyumun yettiği yere kadar izliyorum kendimi başımı uzatarak
İki sokağın kesiştiği köşede duruyor aniden !
Ve enerjilerimiz karşılaşıyor ,
Fark ediyoruz !
Biraz ben biraz bir başkası gibi
Meğer çıkmaz yollarla çevrelenmiş bir sokaktaymışız
Köşeye gitsen de boş
Köşeyi dönsen de aynı .
Hep aynı yere çıkarıyormuş hayat bizi
Ve aynı anda buluşturuyormuş her defasında
“Kader” denilen belki çoğunca kimbilir , bilinçaltı çıkmazlarında saklı
Rüyayla gerçek arasında bir yerde ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder