Yüreğinden dökülen her notayla bir ömür; ruhumu renkten renge boya istiyorum, ben gözlerim kapalı seni dinlerken.
Ve o geceler hiç bitmesin, müziğinle uyuyakalan bedenim uzanırken..
Korkularımdan sıyrılmış çıplak vücudum kalsın karanlık saatlerde tek karşında ki hiçbirşey girmesin tenlerimiz arasına..
Sadece senin kokun sarsın etrafımı ve bir de ellerin ,ürkek ellerin..
Sonra yorgun düş sen de müziğin içinde ve birlikte uyuyakalalım sabaha çeyrek kala..
Parmak uçlarımız değsin birbirine yatağın en uzak ücra köşelerine doğru kaykılsa da özgür ruhlarımız ,kimi zaman bir bağı temsil eder gibi içgüdüsel istemsiz..
Sonra bir kabustan uyanır gibi irkilerek birbirimizi arasa ikilikle yine tek bir bedende kavuşsak, güneş doğarken yeni güne..
Ve birbirimize uyansak biyolojik saatlerde ve tekrar gece olsa ve tekrar sabah ...
Biz hiç geceyi birlikte sabah etmemiş gibi her yeni gece her yeni sabaha birbirimize yeniden kavuşur gibi....
Bir ömür boyu hiç eksilmeden, hiç yılmadan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder