saçlarımın uzaması durmuş gibi iki yil arasında
sürdüğüm ojeler çıkmıyor ..
ve terkedilmiş zihnimin sokakları
tüm düşüncelerim uçup gitmişler ..
pembe koltuğuma uzanmış bahçemdeki kuru dallı çıplak ağaçları izliyorum gözlerim açık bir yeni yıl sabahı .. koca bir yıl daha geçmiş ben bilmeden meğer .. telefonumun zili çaldı , tanıdık bir dost sesi dedi : Mutlu Yıllar ! olsun , anladım.
sonra uyuyakalmışım..
rüyamdayım. zihnim açık.bir an aklıma teyzelerim geliyor , çok sık düşmezler aklıma oysa. uzun zaman oldu, neden olduğunu bilmiyorum çıkıp gidişleri hayatımızdan.. 'aklın ermez' derdi annem işte öyle zamanlardı, anlamadım neyi paylaşamadılar ya da neden gün sonunda barışmadılar hep küs kaldılar.
beynimde fotoğraf kareleri canlanıyor sonra. tüm unuttuğum ailemin insanları biraraya toplanmışlar .. onları ben giydirmişim kendi renklerimle. önce birarada fotoğraflarını çekiyorum, hayalimdeki gibi gerçek. herkes mutlu benim karelerimde.. gözlerimi ovuşturup tekrar bakıyorum hiç görmediğim kadar çok gülümsüyorlar, kadrajımın içinde sarmaş dolaş. renkleri birbirine karışan bir gökkuşağı gibi ! sonra portre fotoğraflara geçiyorum tek tek ve hayalimden sıyrılan asıl gerçeklikler yansıyor karelerime.. herkesin yüzüne vuran ayrı bir ifade var dondurduğum o karelerde. ayrı bir kırgınlık ayrı bir kızgınlık çocukluğumda farkına varamadığım büyüdüğümde anladığım sonradan soramadığım . merak ediyorum, bu duyguların ardında saklı siyah renk nedir diye ?
birgün anlayabilir miyim? iki kardeşin birbirinden tamamiyle vazgeçme halini, bir daha birbirlerini hiç görememe pahasına hem de .. renkleri eksik kalmış yarım bir tablo gibi ! bu sorunun cevabını da tek çocukluk hayatı bilinmeyenler rafı'ma kaldırıyorum kitaplığımın , kabullenerek . hiç bilemeyeceğim ..
derken bir rüzgar esiyor bahçemde
benim içim ürperiyor ,uyanıveriyorum.
çıplak ağaçlara vuruyor rüzgar, onları da üşütüyor ..
dalgın, uykulu gözlerim irkiliyor
resmettiğim hayali rüya karelerini de alıp götürüyor rüzgar sonra kendiyle bir..
kalkıyorum , en yakın aynaya yürüyor adımlarım.
bakıyorum ;
saçlarım aynı
ojelerim aynı
etrafımdaki tüm renkler de tam gibi
düşüncelerime soruyorum, onlar da yoldalarmış gelmek üzere ..
derken farkına varıyorum , bir tek siyah eksik ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder