Aynı zaman içinde aynı bedende birbirine bağlı iki ayrı hayat yaşıyor gibiyim.. Biri takvim sayfalarıyla sınırlı sizin bildiğiniz ‘hayat’ , birinin zamanı yok. Biri sizin birebir dahil olduğunuz , biri çoğunun göremediği.. İnsanlar gelip geçiyorlar hayatımdan. Zamansızlığıma dahil olanlarsa bir hayli az. Ki onlar da başkalaşıyor yeniden şekilleniyorlar içimde biryerlerde. Bir bilseler kendilerini eminim tanıyamazlar.Gözlemlediğim gerçekliklerim , yarattığım dilde içimde sahneleniyorlar.Sonra hayata yansıtmak istediklerim günyüzüyle buluşuyorlar ve her geceyarısı uyku öncesi perdeleri kapanıyor sahnemin. Karakterlerini yaratmak güzel varolmasını istediğin ve onlardan beslenmek. İlham almak. Bu duruş , bir kaçış belki hayatı olduğu gibi kabullenmeyi kolaylaştıran.
Kimseye hesap vermeden , umursamadan ..
* * *
Hayatı monotonlaştıran kavramları sevmiyorum.Biri beni bir tanımlamaya/değerlendirmeye sokmaya çalışsa/kalksa hemen oradan kaçıp uzaklaşmak istiyorum. Kalıplara sokulmayı sevmiyorum.Kendimi harflerin arasına sıkışmış hissediyorum öyle zamanlarda.Sınırlanmış.Sıcağı ve soğuğu sevmiyorum.Sabah serinlikleri gibi geçsin istiyorum her anım. Biraz içimi ürperterek ama az sonra güneşin doğacağını bilerek.Genç veya yaşlı olmak istemiyorum.Rakamların arasına sıkıştırılmak yerine hayatı algıladığım anda olmak istediğim yaşta yaşamak istiyorum.Güzel veya çirkin olmak istemiyorum.Kendim gibi olmak istiyorum..
Ama başkalarının gözünden kendimi görebilmeyi çok istiyorum.Aynada kendimi görmekle onların gözleriyle kendimi gördüğümde aynı hissedip hissetmeyeceğimi çok merak ediyorum.
* * *
İçimde yarattığım dünyamda bir kavrama ait olma veya bir kavramın esiri olma durumu yok.Ya da bir insana ait olma veya bir insanın esiri olma durumu.Orda kendi müziğim var. Kendi renklerim, kendi görselliklerim, kendi aşık olduğum adam var.
Hayallerim var uçsuz bucaksız..
Ve tek derdim , içimde yarattıklarımı gerçeğe dönüştürme çabası.Belki de doğum kodumda saklı yazılı hayat karması bu – tek mutluluğum iki hayatımın kesiştiği noktalar.
Ve tek gerçekliğim kabullendiğim , kendi gördüklerimin maddeleşip başkalarının gözünde şekil bulması.
* * *
Benim 'iki 'lemim , sözlük anlamıyla bir kararsızlık , arada kalmışlık durumu değil yani aslında.
Benim 'iki 'lemim , içimde yarattığım gerçekliğim ile sizin gördüğünüz hayatımın nasıl buluşacağı sorusu ' ? '
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder