Günaydın Güneşli Cumartesi,
Üzgünüm..
Yine zamansız uyandırılıp, seni yok sayıp, hayatımı ; bana birkaç adet kağıt parçası ile bağışlayan sahibimin buyurduğu üzere yaşamaya gidiyorum..
Yani aslında seni yine istemeyerek görmezden geliyorum.
Her ne kadar günümü aydınlatsan da soğuğunda üşümemek için ayakkabılarıma, karanlığında ürkmemek için beni içine alacak sıcak bir eve ve aslında seninle ayrı düşen yollarımızı birgün birleştirmek ümidiyle korumam gereken sağlıklı bir bedene ihiyacim var.
Ve tüm bunlar için insanlığın yüzyıllar önce herbirimiz için biçtiği değere !
Biliyorum , esaretim uzun sürmeyecek. Ömrüm böyle geçemez hissediyorum.
Bir çıkış yolu bulacak kalbim ve seninle yine zamansız vakitlerde buluşacağız, diliyorum..
Güneşin yetecek sade bedenimi ısıtmaya ve yalınayak koşacağım ışıdığın yollarında , hiçbirşeye ihtiyacım olmayacak görüyorum!
Bedenimi saran enerjinle doyacak ruhum.Yalnız senle devam edeceğim yoluma biliyorum.
Ve şimdi bu krallıktan kaçmama az kala bitiriyorum ..
Bekle beni ,geliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder